Vrijdag morgen wilde je graag mee, met je meiden het rondje in de koelte rondom het park.
Je genoot en er leek niks aan de hand.

Vanmiddag kom ik thuis en sta je klaar om even snel naar het veld te gaan. Op je eigen tempo loop je mee naar huis en eenmaal thuis vind je je rust op de tegelvloer.
Als je gezin later compleet is word je niet lekker. Je geeft over en loopt ineens wankelend door de tuin. We denken aan de warmte die je overvallen heeft.

Helaas is het gevoel van ons dat er iets niet goed is. In de auto en gelijk naar de Dierenarts.
Je vecht om hulp en we weten dat er iets niet in orde is.
Het moment is in een keer daar, we moeten voor je kiezen en de tijd staat even stil.

Lieve Denzel, je hebt een prachtige tijd hier gehad. We hebben van je genoten. Onze dromer die zo van zwemmen hield en van alles kon genieten. Zo hebben we ook van jou genoten.

Bedankt voor alle mooie jaren!